بعضی از ما برای دوری از افکار واحساسات نا خوشایند ، منطقه امنی پیدا کرده ایم و تمایل نداریم پا را از ان فراتر بگذاریم . بعضی دیگر احساس سر در گمی می کنیم و نمی دانیم چطور رضایتمندی بیشتری را تجربه کنیم . بخش اعظم مشغله هایی که برای خودمان ایجاد کرده ایم برای ان است که حواسمان پرت شود و افکار واحساسات دشوار را تجربه نکنيم . بعضی هم می دانیم انجام چه کارهایی ما را از صمیم قلب راضی می کند ، اما از این کارها انچنان دور شده ایم که حتی فکر کردن به ان هم وجودمان را به اتش می کشد به این ترتیب زندگی مان را روز به روز تهی تر می کنیم و معنا و سرزندگی را از دست می دهیم . حال تصور کنید می خواهیم به سفری پیش برویم که با برداشتن هر قدم احساس رضایتمندی و سرزندگی بیشتری کنیم . برای این سفر . ابتدا به یک قطب نما یا جهت یاب نیاز داریم . لازم است بدانیم چه مسیری را در پیش بگیریم و چه قدمهایی برداریم . در رویکرد مبتنی برپذیرش و پایبندی ، به این قطب نما که لحظه به لحظه رفتار ما را هدایت می کند {{{{ارزش }}}}}} می گویند .
ارزش صفاتی کلی هستند که نشان می دهند دوست داریم چه جور انسانی باشیم و در جنبه های مختلف زندگی رفتارمان چگونه باشد . ارزش ها بایدها و نبایدها یا قوانین و مقررات نیستند و درست یا غلط ندارند . بلکه بیانگر سلیقه ما هستند . رفتار کردن براساس ارزش هایی که انتخاب می کنیم به ما احساس سرزندگی و رضایتمندی می دهد و تمایل پیدا می کنیم روز به روز این رفتار را افزایش دهیم .
مهم این است بین ارزش ها و اهداف تمایز قایل شویم . .
اگر ارزش ها را مسیری بدانیم که در سفر به سوی زندگی با معنا و سرزنده در پیش گرفته ایم ، اهداف نقاطی هستند که در طول مسیر از ان ها عبور می کنیم . ما براساس ارزش هایمان رفتار می کنیم ولی به ان ها نمی رسیم . اهداف نقاطی هستند که در طول مسیر از ان ها عبور می کنیم . کسی که ماجراجویی برایش ارزشمند است همواره می کوشد از روی ماجراجویی رفتار کند و هیچ جایی نیست که احساس کند انتهای ماجرا جویی ست . بلکه برای او ماجرا جویی مسیری بی انتهاست و پایانی ندارد .
همین فرد ممکن است به عنوان اولین هدف در مسیر ماجراجویی ، انتخاب کند که اخر هفته را در یکی از مناطق دور افتاده ایران سفر کند
از انجایی که ارزش ها مسیر هستند با هر قدمی که برمیداریم ، یک قدم به انسانی که می خواهیم باشیم نزدیک تر می شویم . و احساس رضایت بیشتری را تجربه می کنیم . در حالی که اگر اهدافمان بدون توجه ارزش هایمان تعیین کنیم ، ممکن است وقتی به ان ها رسیدیم جذابیتشان را از دست بدهند . چون نمی دانیم این همه تلاش برای چه بوده است . یا پیش رویمان اهداف بهتری را می بینیم که هدفی را به ان رسیده ایم کم اهمیت جلوه بدهند .
مشکل دیگر زندگی با تمرکز بر اهداف وقتی بروز می کند که به ان ها نمی رسیم و دچار سرخوردگی و نامیدی می شویم . اما اگر تمرکز ما روی مسیر یا همان ارزش ها باشد دیگر دغدغه رسیدن نداریم و با هر قدم احساس سرزندگی مان بیشتر می شود . یک تمرین خوب برای پیدا کردن ارزشها
این است که سخنرانی مجلس ترحیم خود را بنویسیم و ببینیم دوست داریم زندگی مان صرف چه چیزهایی شده باشد . این نشان می دهد امروز انجام چه رفتارهایی ما را به انسانی که می خواهیم باشیم ( مهربان . صبور . مردم دار .پر تلاش . و) شبیه تر می کند وتا نفس می کشیم و فر صت داریم این چنین رفتار کنیم .
یادمان باشد وقتی تصمیم می گیریم براساس ارزشهایمان زندگی کنیم ، همه درها به رویمان باز نمی شود و همه مشکلات از پیش رویمالن کنار نمی روند . باز هم با افکار واحساسات دشواری روبرو خواهیم شد که گرفتار شدن در ان ها می تواند سد راهمان شود . برای ماندن در مسیر ، نیاز به یادگرفتن و تمرین مهارت هایی داریم که ظرفیت تجربه کردن چنین افکار و احساساتی در ما بیشتر شود .
کنیم ,ها ,ان ,، ,ارزش ,زندگی ,می کنیم ,ان ها ,ارزش ها ,به ان ,را از ,اهداف نقاطی هستند
درباره این سایت